Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sadəlövh — f. və ə. 1) hər şeyə inanan, tez inanan; 2) avam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sadəürəkli — sif. Ürəyi sadə olan, hər şeyə, hər kəsə tez inanan; sadəlövh, sadədil. . . Müəllim on yaşında sadəürəkli və heç şeydən xəbəri olmayan bir uşağın sözünə inanmayaraq: – Səni qara basıb, – deyə cavab verdi. B. T.. . . Dürdanə xanım xoştəbiətli,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sadəlövhcəsinə — z. Sadəlövh adam kimi; avamcasına, cahilcəsinə, sadədilliklə. Lalə qonşusunun sadəlövhcəsinə dediyi bu sözləri bəyənmədi. M. Hüs.. Onun etirafına belə sadəlövhcəsinə <Sultanın> inandığını görən Qoşqar özünü gülməkdən saxlaya bilmədi. İ.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sadəqəlb — f. və ə. 1) sadə ürəkli; 2) ürəyi təmiz, sadəlövh; fırıldaqçı olmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sadə — f. 1) mürəkkəb olmayan; bəsit; 2) bəzəksiz, zinətsiz, adi; 3) saf, xalis, təmiz; 4) ürəyi təmiz; 5) çox dərin düşünməyən; sadəlövh; 6) tək, yalnız, ancaq; 7) üzü tüksüz; saqqalsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sadəzəmir — f. və ə. 1) ürəyi təmiz, təmiz qəlbli; 2) tez inanan; sadəlövh … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövsalə — f. 1) birillik dana, biryaşar dana; 2) «Tövrat»a görə: Musa peyğəmbərin dövründə Samirə adlı bir nəfərin qızıldan qayırdığı və bununla bir neçə günün ərzində Musanın tərəfdarlarını yoldan çıxarıb bütpərəst etdiyi dana; 3) m. sadəlövh, sadə (adam… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
avam — sif. <ər.> Oxumamış, savadsız. Avam adam. – Naçalnik Qurbanəli bəyə cavab verdi ki, Kərbəlayı Qasım qanmır, avamdı. C. M.. <Tahir:> Usta, məni o qədər də avam hesab etmə. Mən zəmanəmizin qədrini yaxşı bilirəm. M. Hüs.. // Sadədil,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
türkəsaya(q) — sif. dan. Sadədil, sadəlövh, biclik bilməyən, ürəyisadə (bəzən «avam» mənasında işlənir). Türkəsaya qoca. – <Həsən:> <Zəhra> yazıq, türkəsaya adamdır. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təntik — sif. dan. 1. Sadədil, sadəlövh. Təntik qoca. 2. Ağzı söz tutmayan, sözləri aydın deyə bilməyən. <Əlləzoğlu> tövşüyə tövşüyə papağı ilə tərini sildi, təntik z. halda kəkələdi. İ. Hüseynov. 3. Tələsik, tələsə tələsə. Günəş çox təntik bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
